به گزارش معاونت حقوقی و امور مجلس صدا و سیما به نقل از مهر؛ این سفر که به درخواست خانم النا دوهان از ۱۸ اردیبهشت به مدت ۱۱ روز انجام خواهد شد، فرصتی است برای آشنایی گزارشگر ویژه سازمان ملل در "امور تحریم‌های قهری و یک‌جانبه" با تاثیر مخرب تحریم‌ها بر مردم ایران تا تاثیر تحریم‌ها را بر حقوق بشر و حقوق شهروندی در ایران بررسی کند.

دوهان در این راستا، دیدارهای مختلفی را با نمایندگاه دستگاه های دولتی، بخش خصوصی و سازمان های غیردولتی انجام خواهد داد. گزارشگر ویژه همچنین از برخی مراکز نیز بازدید می کند.

شورای حقوق بشر سازمان ملل در سال ۲۰۱۴ سازوکار گزارشگر ویژه بررسی آثار منفی اقدامات قهری یکجانبه بر بهره مندی افراد از حقوق بشر را طی قطعنامه‌ای به تصویب رساند. کشورهای غربی هر سال به این قطعنامه رای مخالف می‌دهند.

آلینا دوهان قرار است جمع‌بندی تحقیقات و نتایج سفر خود را به ایران، در قالب یک‌ گزارش به پنجاه‌ویکمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل که در سپتامبر ۲۰۲۲ برگزار می‌شود، ارائه دهد.

در اولین گزارش خود به اجلاس ۴۵ شورای حقوق بشر، رویکرد و "اولویت ها و نقشه راه" خود را برای انجام این دستورکار اعلام می کند. دوهان تعیین وضعیت حقوقی حاکم بر نظام تحریم ها برای به حداقل رساندن پیامدهای انسانی ناشی از اعمال آنها را وجهه همت خود قرار داده است.

از جمله اهداف اعلامی وی، در این گزارش به شرح زیر می باشد:

- شناسایی و ارزیابی تأثیر منفی اقدام های قهری یکجانبه در برخورداری از حقوق بشر در شرایط اضطراری از جمله بحران بهداشتی فعلی برخاسته از همه گیری کووید-۱۹

- تحلیل و نظام مندکردن اصطلاحات رایج مربوط به دستورکار و برنامه‌های ارزیابی قانونی بودن شکل‌های مختلف از تحریم‌های اعمالی از سوی دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی بدون یا فراتر از مجوز شورای امنیت

- تجزیه و تحلیل دقیق امکان استفاده از مکانیسم‌های جهانی و منطقه‌ای موجود برای حمایت از حقوق کسانی به طور نامطلوبی تحت تأثیر تحریم‌های یکجانبه قرار گرفته‌اند

- بررسی گسترش مقوله‌ها و تعداد اهداف تحریم‌ها و تمرکز بر اثر انواع مختلف تحریم‌ها بر تمامی مقوله‌های حقوق بشر، شامل حقوق جمعی و مسئولیت حمایت و دلایل قانونی تحریمهای اعمال شده علیه اشخاص و نهادهای غیردولتی

- بررسی ایجاد یک سیستم شفاف و جامع کنترل، حذف از فهرست، احیای حقوق، جبران خسارت و پرداخت غرامت تحت نظارت سازمان ملل و احیای موقعیت سازمان ملل متحد به عنوان سیستم متمرکز کنترل استفاده از هرگونه اقدام اجباری (فشار) که مطابق با منشور ملل متحد و اصول بنیادین حقوق بینالمللی اتخاذ می شود.

آلنا دوهان قرار است در سپتامبر سال جاری میلادی، تابستان آینده، نتایج و توصیه‌های خود را در گزارشی به پنجاه و یکمین اجلاس شورای حقوق بشر ارائه کند.

دوهان از زمان انتصاب به این سمت در تاریخ ۲۵ مارس ۲۰۲۰، به کشورهای مختلفی ازجمله ونزوئلا، قطر و سوریه سفر کرده است. گزارشهایی را نیز به شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه داده است.

بررسی این گزارش‌ها نشان می‌دهد، سازمان ملل به تأثیر تحریم‌های یکجانبه به‌ویژه تحریم‌های آمریکا بر کشورهای مختلف، اشراف کامل دارد و اطلاعات به‌دست آمده در این سفرها نیز مؤید این موضوع است. درباره آثار تحریم‌های یکجانبه بر ایران نیز گزارش‌های زیادی وجود دارد. سلسله گزارش‌های ایران تحت تحریم، گزارش دیده‌بان حقوق بشر با عنوان «فشار حداکثری» در سال ۲۰۱۹ و … از این رو اگر سازمان ملل بخواهد از وضعیت تحریم بر ایران آگاهی یابد، خیلی نیازمند اعزام گزارشگر ویژه نیست.

حال، نکته مهم درباره عملکرد گزارشگر ویژه عدم اثرگذاری سفر او و گزارش حاصل از آن، بر وضع تحریم‌ها علیه کشور میزبان است. برای مثال: دوهان در بند ۱۶ گزارشی که از سفر خود به ونزوئلا ارائه کرده است اذعان می‌کند: اتحادیه اروپا مدت اندکی پس از سفر گزارشگر ویژه، تحریم‌های جدیدی را علیه ونزوئلا اعمال کرد.

در بهترین حالت این سفر صرفاً به ارائه یک گزارش در شورای حقوق بشر سازمان ملل ختم خواهد شد و تأثیری بر روی تحریم‌ها ندارد و حتی منجر به کاهش تحریم‌ها در حوزه موارد بشردوستانه نیز نمی‌شود. حتی تأیید این گزارش توسط سازمان ملل نیز محل بحث است. این موضوع در گزارش ارائه شده توسط «دوهان» از سفر به سوریه کاملاً مشهود است.

در دسامبر ۲۰۲۰، دوهان بیانیه‌ای علیه تحریم‌های آمریکا علیه دولت سوریه صادر کرد و نوشت: «این تحریم‌ها، ممکن است مانع از بازسازی زیرساخت‌های غیرنظامی سوریه شود»، در نتیجه درگیری ویران شده است و ممکن است حقوق بشر مردم سوریه را نقض کند؛ اظهارات او مورد استقبال دولت سوریه قرار گرفت، در حالی که فرستاده ویژه ایالات متحده در امور سوریه یافته‌های او را رد کرد!

تردیدهای جدی درباره هدف واقعی گزارشگر ویژه

معمولاً گزارشگران مرتبط با نهادهای بین‌المللی در ورای ظاهری که دارند، نقش‌های دیگری دارند که پنهان است. برای مثال چند سالی است که بحث‌های جدی درباره نقش کارشناسان صندوق بین‌المللی پول در جمع‌آوری اطلاعات به منظور ارتقای ابزار تحریم وجود دارد. در مورد گزارشگر ویژه هم این تردیدها وجود دارد.

توضیح اینکه هدف اصلی تحریم‌های اقتصادی ایجاد نارضایتی اجتماعی در میان جامعه هدف بوده تا از این طریق فشارهای اجتماعی بر دولت هدف ایجاد شود و تحت این فشار مقامات سیاسی دولت هدف تصمیم به تغییر رفتار بگیرند. ایران تجربه این وضعیت را در سال‌های ۹۱ و ۹۲ داشته است. در نتیجه فهم دقیق از وضعیت اجتماعی و جریان‌های اعتراضی در داخل کشور، می‌تواند در کالیبره کردن (افزایش دقت) تحریم‌ها بسیار مؤثر باشد. در دو سال گذشته نیز تلاش‌هایی از سوی نهادهای مرتبط با سازمان ملل برای دسترسی به آمارهای مهم اجتماعی شده است.

باتوجه به برخی پرسش‌های مطرح شده در بیانیه سازمان ملل، به ویژه سوال هفتم، اطلاعات به‌دست آمده توسط گزارشگر ویژه، ممکن است سبب شناسایی نقاط ضعف و مسیرهای دور زدن تحریم‌ها و درنتیجه سبب تشدید تحریم‌ها شود.

آنچه که نگرانی را افزایش می‌دهد میزبانی ستاد حقوق بشر قوه قضائیه از گزارشگر ویژه است چرا که به دلیل پیچیدگی‌های موضوع، این امکان وجود دارد که اطلاعاتی در اختیار این گزارشگر قرار گیرد که در کالیبره کردن تحریم‌ها اثر گذار باشد.

ضروری است دستگاه‌های نظارتی و امنیتی با حساسیت این موضوع را دنبال کنند.

شنیده‌ها حاکی از آن است که گزارشگر ویژه درخواست حضور در شهرهای مختلفی همچون مشهد، شیراز، یزد و اصفهان را نیز مطرح کرده است و به مدت دو هفته قرار است دیدارهای مختلفی با افراد در جایگاه‌های مختلف داشته باشد. از این رو نگرانی نسبت به اهداف این سفر به جاست.